Jest trzecim w Polsce  – obok konkursów pianistycznego im. Fryderyka Chopina i skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego – członkiem Światowej Federacji Międzynarodowych Konkursów Muzycznych w Genewie. Spośród 117 najbardziej prestiżowych konkursów na sześciu kontynentach zaledwie 7 to konkursy dyrygenckie. Tylko one bowiem wymagają podczas całego przebiegu największego zespołu wykonawczego, jakim jest orkiestra symfoniczna. Taki wysiłek finansowy podejmują organizatorzy konkursów dyrygenckich w: Barcelonie, Besançon, Katowicach, Parmie, St. Petersburgu, Trento i Verviers (Belgia).

Międzynarodowy Konkurs Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach, choć nie jest najstarszy (np. w francuskim Besançon odbyły się już 53 konkursy), zaliczany jest do najważniejszych. Decyduje o tym m.in. największa liczba dopuszczanych kandydatów (50 wobec np. 15 w Barcelonie czy 20 w Besançon) oraz rozległy repertuar przewidziany regulaminem (od baroku do współczesności, z blisko czterdziestoma utworami od Wolfganga Amadeusa Mozarta po Witolda Lutosławskiego, w tym także utworów wymagających współpracy z solistami) i stosunkowo szerszy skład międzynarodowego jury.

Pierwsze dwa katowickie konkursy (1970, 1974) miały charakter ogólnopolski. Międzynarodowymi stały się w 1979 roku, w setną rocznicę urodzin patrona – najbardziej w świecie znanego polskiego dyrygenta. Grzegorz Fitelberg założył w Warszawie Orkiestrę Symfoniczną Polskiego Radia, którą po wojennej przerwie reaktywowano w Katowicach. Powróciwszy w wojennej tułaczki, Grzegorz Fitelberg prowadził ją do swej śmierci. Konkurs jego imienia powołał długoletni dyrektor Filharmonii Śląskiej, prof. Karol Stryja, ostatni z klasy dyrygentury Grzegorza Fitelberga w katowickiej uczelni muzycznej.