Jest laureatem trzeciego katowickiego konkursu, na którym w 1987 roku zdobył nagrody: drugą, orkiestry Filharmonii Śląskiej i publiczności oraz filharmonii w Gdańsku, Krakowie i Warszawie. Od tamtej pory regularnie prowadził Romande Swiss Orchestra, Europejską Orkiestrę Kameralną i orkiestrę Filharmonii Czeskiej.

   Od swojego debiutu w 1986 roku, francuski dyrygent Patrick Fournillier pracował z orkiestrami na całym świecie, m.in. z Radio-France New Philharmonic Orchestra, Opera de Monte Carlo Orchestra, czy BBC Symphony Orchestra. Powierzono mu stanowisko dyrektora muzycznego m.in. Toscanini Symphony Orchestra we włoskiej Parmie, Festiwalu Masseneta i opery w Saint-Etienne. Był pierwszym dyrygentem gościnnym Orchestre Nationale Bordeaux-Aquitaine i dyrektorem Picardy Sinfonietta w Amiens. Regularnie występuje w wielu teatrach operowych, m.in. w mediolańskiej La Scali, operach rzymskiej, paryskiej, lyońskiej, La Fenice, w Opéra Comique, Welsh National Opera, czy genewskim Grand Theatre. W USA zadebiutował w 2000 roku, w Seattle prowadząc Lakmé L. Delibesa. Jako symfonik znakomite recenzje zdobywa m.in. we Francji, w Polsce, Niemczech, Włoszech, Czechach, Słowacji, Norwegii, Wlk. Brytanii, USA i Egipcie.

Do ważniejszych jego realizacji wypada zaliczyć Dialogi karmelitanek F. Poulenca w Oslo, Manon J. Masseneta w Tuluzie, Lakmé w Amsterdamie i Aidę G. Verdiego w Genui. Jego genewskiego Pocztyliona z Longiumeau A. Adama transmitowało jednocześnie wiele rozgłośni radiowych i 25 stacji telewizyjnych.

Nagrał wiele płyt, które uhonorowano prestiżowymi nagrodami, m.in. opera Amadis J. Messeneta nagrana z chórem Teatru Narodowego i orkiestrą Opery Paryskiej zdobyła Orphée d'Or i nagrodę za najlepsze nagranie francuskiego kompozytora. Choc du Monde de la Musique, Diapason d'Or, Opéra Internatinal Timbre de Platine i nagroda Académie Charles Cros - to zaś laury za nagranie dla EMI arii z oper francuskich. Odebrał Grand Prix du Disque za nagranie z Natalie Dessay i Orchestre Philharmonic de Monte Carlo francuskich arii dla EMI. Jako pierwszy nagrał dla Opus 111 niepublikowaną kantatę Applausus J. Haydna. Dyrygował podczas transmitowanych na cały świat obchodów 100-lecia śmierci Giuseppe Verdiego, w Busseto poprowadził prawykonanie niepublikowanej muzyki religijnej G. Verdiego, na 200-lecie Rewolucji Francuskiej w operze w Lyonie prezentował ,,Quatre-Vingt-Treize" A. Duhamela. Prowadził galę orkiestry Opéra National de Paris z June Anderson i Rockwell Blade z okazji powtórnego otwarcia Salle Favart paryskiej Opéra Comique. Na początku przyszłego roku w La Scali poprowadzi Cyrana de Bergerac F. Alfano z Placido Domingiem w roli tytułowej.

W ankiecie Le Point znalazł się na topie wśród stu francuskich osobowości, wprowadzających Francję w XXI wiek.